Wat ervaren Len de jonge garde wil meegeven: ‘Het werk staat voorop'

Een turnaround is een strak gepland proces voor het vernieuwen van delen van installaties en uitvoeren van onderhoudswerkzaamheden. De oliemaatschappij beschikt over een afdeling door de wol geverfde specialisten die voor de uitvoering hiervan subcontactractors aansturen. Len Peeters zorgt voor die coördinatie. ‘Dat behelst allerlei verschillende disciplines: mechanisch, elektrisch, cleaning, en dat alles binnen de planning en binnen budget. Ik zorg ervoor dat we op de werkvloer geen ruzie maken dus ik ben een beetje de politieman en de psycholoog. Zo regel ik dat het werk buiten soepel verloopt.’

Als alles goed gaat is de stopleider, de eindverantwoordelijke waaraan Peeters rapporteert, tevreden. ‘Maar als het spannend wordt krijg je weleens hulp van boven, zoals ik het zelf noem. En dat wil je liever voorkomen.’ Hulp van boven betekent commentaar en lastige vragen. Omdat er zoveel op het spel staat is het werk uitdagend. ‘Elke dag is anders. Je bent soms afhankelijk van het weer. Als het te hard waait kun je niet kranen en dat geeft vertraging. Zo heb je steeds weer uitdagingen die voor de nodige adrenaline zorgen, maar dit soort situaties oplossen is wel wat mij drijft.’

Zoals vaker bij grote plants staat ook hier bij de toegang een bord waarop het aantal dagen zonder bedrijfsongeval wordt bijgehouden. Voor de stop waar Peeters aan werkt is geen enkel ongeval geturfd. ‘Afkloppen’, zegt hij. ‘Veiligheid is voor ons nummer 1. Dat is echt in sprongen vooruit gegaan, als je het vergelijkt met vroeger. De beschermingsmiddelen zijn nu veel beter. Ook hebben we innovatieve ideeën om zaken aan te pakken die het werk nog veiliger maken. Denk aan drones waarmee we ruimtes kunnen betreden voor inspectie, waar we voorheen mensen naar binnen moesten sturen.’

Dat veiligheid een groot issue is komt mede doordat met subcontractors gewerkt wordt. ‘De meeste contractors zijn bekend, maar het wordt uitdagender zodra je een contractor hebt die het bedrijf nog niet zo goed kent. Bij andere oliebedrijven hebben ze weer andere procedures en het vraagt wel wat aandacht om de mensen in het juiste stramien te krijgen. Dat is voor de mensen zelf ook lastig.’

Als field coördinator behoor je buiten te zijn, op de werkvloer, vindt Peeters. ‘Vroeger liep ik voor 80 procent van de tijd buiten. Maar dat wordt steeds minder, door extra administratieve taken. Dat is er allemaal bijgekomen.’ Door automatisering wordt de vraag naar registratie en rapportage groter. ‘Jongere generaties zijn meer it-gericht en dat is toch wel een verandering. Ze staan anders in het vak.’ Peeters is gewend dat het werk vooropstaat, iets waar de jongere garde soms aan moet wennen. ‘Ik begrijp wel dat er meer is dan werk alleen, maar in deze job moet je een beetje workaholic zijn. Je moet er gewoon voor gaan en zorgen dat het afkomt. Als een stop moeizaam verloopt moet je er extra hard aan trekken.’